اثرات فلاونوئید هسپریدین بر بقای سلولی و آپوپتوز در رده ی سلولی NALM-6

سابقه و هدف: هسپریدین به عنوان فراوان ترین فلاونوئید موجود در مرکبات، دارای اثرات ضد سرطانی در برخی از سلول های سرطانی از طریق تحریک آپوپتوز و مهار پرولیفراسیون می باشد. در این مطالعه اثرات هسپریدین در حضور و عدم حضور انسولین بر روی بقا و آپوپتوز سلول های Nalm-6، رده ای از سلول های لوسمی لنفوبلاستیک حاد که در برابر شیمی درمانی مقاوم هستند، بررسی شده است. مواد و روشها: سلول های Nalm-6در محیط کشتRPMI 1640 غنی شده با 10% سرم جنین گاوی و 1% پنی سیلین-استرپتومایسین کشت داده شدند و سپس اثرات سیتوتوکسیک و آپوپتوتیک هسپریدین در دو غلظت 25 و 50 میکرو مولار در حضور و عدم حضور انسولسن (100 نانو مولار) و نیز اثرات سیتوتوکسیک و آپوپتوتیک Wortmannin (10 نانو مولار) به ترتیب به روش MTT و الایزا با استفاده از Cell Death Detection ELISA Kit بررسی شد. یافتهها: هسپریدین به صورت وابسته به زمان باعث کاهش بقای سلول های Nalm-6 شد؛ به طوری که بعد از 48 ساعت، بقای سلول‌ها در غلظت های 25 و 50 میکرو مولار هسپریدین بدون وجود انسولین به ترتیب 75/7±57/16% و 6/3±33/29% و در حضور انسولین به ترتیب 81/6±5/16% و 52/8±27/28% در مقایسه با گروه کنترل کاهش یافت (05/0p